แกรี่ ลินิเกอร์พูดถึงเจลีก: ‘มันเริ่มด้วยแผ่นดินไหวและการสูญเสีย 5-0’ แล้วทุกอย่างก็แย่ลง ‘

วันที่ผมเปิดตัวใน ของเราสั่นสะเทือน… จากนั้นเราก็แพ้ 5-0 และผมไม่ได้เตะเลย มันไม่ใช่การเริ่มต้นในฝันอย่างแน่นอน โชคไม่ดีที่สิ่งต่าง ๆ ในด้านฟุตบอลไม่เคยพัฒนาขึ้นมากนักสำหรับฉันจากจุดนั้น แต่ 30 ปีในเดือนนี้ ฉันยังคงมองย้อนกลับไปในช่วงเวลาที่ญี่ปุ่นด้วยความรัก เป็นเวลาครึ่งชีวิตที่แล้วสำหรับฉันในตอนนี้ แต่การไปที่นั่นรู้สึกเหมือนเป็นการผจญภัยครั้งใหญ่ มันเป็นการเปิดตัวฟุตบอลในฐานะกีฬาอาชีพในประเทศนั้น และการได้มีส่วนร่วมในสิ่งใหม่ๆ ทำสิ่งต่าง ๆ แตกต่างกันมาก

ฉันแค่หวังว่าฉันจะสามารถเล่นได้มากกว่านี้ แม้ว่าฉันจะทำอะไรไม่ได้เลยก็ตาม มันน่าตื่นเต้นที่ได้อยู่ที่นั่นตั้งแต่เริ่มต้นและเห็นว่ามันดำเนินไปอย่างที่มันเป็น แต่มันก็เป็นจุดที่อาชีพของฉันจบลงด้วย ไม่ใช่ในแบบที่ฉันต้องการ

เส้นสีเทาการนำเสนอสั้น ๆ
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินเกี่ยวกับความสนใจจากญี่ปุ่นคือในเดือนมีนาคม 1991 เมื่อ Grampus Eight แฟกซ์ตัวแทนของฉันและสโมสรของฉันท็อตแนมเกี่ยวกับความเป็นไปได้ในการเซ็นสัญญากับฉัน แต่ไม่มีอะไรคืบหน้าจนถึงเดือนมิถุนายนเมื่อฉันไปโตเกียวกับสเปอร์สเพื่อเล่นใน เป็นกันเอง.

นั่นคือจุดเริ่มต้นของการพูดคุยซึ่งทำให้ฉันได้รับการเสนอสัญญา 2 ปีเพื่อมาเล่นในเจลีกใหม่ ซึ่งเข้ามาแทนที่ลีกสมัครเล่นที่ประกอบด้วยทีมองค์กร – แกรมปัส เอท เดิมชื่อโตโยต้า มอเตอร์ส และ ยังคงถูกพวกเขายัดเยียดให้

โอกาสมาถึงในเวลาที่เหมาะสมเพราะฉันคิดถึงอนาคตของตัวเองมากแล้ว ผมอายุเกือบ 31 ปี และอยากจะเลิกเล่นฟุตบอลระดับท็อปของอังกฤษมาโดยตลอด ดังนั้นผมจึงวางแผนที่จะเลิกเล่นเมื่อสัญญากับสเปอร์สหมดลงในปี 1993

จากนั้นชาวญี่ปุ่นก็เข้ามาและเราคิดว่า: “นี่เป็นสิ่งที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง” เห็นได้ชัดว่ามันเป็นวันจ่ายเงินก้อนใหญ่ แต่ฉันมักจะสนใจที่จะเดินทางและสัมผัสกับวัฒนธรรมอื่น ๆ หลังจากเล่นที่บาร์เซโลนา และนี่ดูเหมือนจะเป็นวิธีที่ดีจริงๆ ในการยุติอาชีพของฉัน ในประเทศที่ทำให้ฉันหลงใหลมาตลอดและจะยังเป็น ปลอดภัยสำหรับครอบครัวของฉัน

ฉันไม่ต้องการเพียงแค่ค่อยๆ ตกต่ำในอังกฤษ ซึ่งฉันรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะสำเร็จแล้ว เพราะฉันรู้ว่าพลังของฉันกำลังถดถอย ดังนั้นมันจึงยื่นอุทธรณ์ด้วยเหตุผลด้านฟุตบอลด้วย ผมคิดว่าผมสามารถออกไปที่นั่นและยังคงทำประตูได้สองสามประตู และทุกอย่างจะเป็นไปในทางบวกจริงๆ

นั่นคือแผน และสิ่งเดียวที่ผิดพลาดคือตอนที่ฉันได้รับบาดเจ็บ แม้ว่าข่าวที่เราได้รับเกี่ยวกับจอร์จ ลูกชายตัวน้อยของฉันในปีต่อมา หมายความว่าเราแทบไม่ได้ไปญี่ปุ่นเลย

บางครั้งสิ่งต่าง ๆ เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในฟุตบอลและในชีวิต ในเดือนพฤศจิกายน 1991 ผมยิงประตูให้โปแลนด์ซึ่งส่งอังกฤษไปยูโร 92 จากนั้นบอกว่าผมจะเลิกเล่นฟุตบอลทีมชาติหลังจากทัวร์นาเมนต์นั้น สัปดาห์ต่อมา ท็อตแนมประกาศว่าผมจะย้ายออกจากทีมในช่วงซัมเมอร์ปี 1992 เช่นกัน

ผมได้รับความปรารถนาที่จะเลิกเล่นฟุตบอลอังกฤษจากลีกสูงสุด และกำลังจะย้ายไปญี่ปุ่นด้วยค่าตัวต่ำกว่า 1 ล้านปอนด์ ซึ่งทันเวลาสำหรับการเริ่มต้นฤดูกาลเปิดตัวของเจลีกในเดือนพฤษภาคม 1993

เป็นทางการและน่าตื่นเต้นมาก หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วัน ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป

เราได้รับแจ้งว่าจอร์จอายุเพียงไม่กี่สัปดาห์ป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันชนิดไมอีลอยด์ เขามีปัญหากับก้อนเนื้อสองสามก้อน และในตอนแรกแพทย์คิดว่าเป็นอาการทางผิวหนัง ในความเป็นจริงเขาป่วยหนักด้วยอาการที่หายากมากและไม่ได้ออกจากโรงพยาบาล Great Ormond Street เป็นเวลาเจ็ดเดือน

ฟุตบอลและทุกอย่างถูกระงับกะทันหัน และมันเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากมากสำหรับตัวฉันและมิเชล ภรรยาของฉัน จอร์จต้องการเคมีบำบัดต่อเนื่อง 5 คอร์ส และมีคนบอกเรา 2-3 ครั้งว่าเขาคงอยู่ไม่ได้ตลอดทั้งคืน

เราไม่ได้คิดถึงประเทศญี่ปุ่นเป็นเวลานาน จอร์จเป็นสิ่งเดียวที่สำคัญ และในที่สุด เขาก็เริ่มตอบสนองได้ดีต่อการรักษาของเขา

เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล 1991-92 และผมบอกลาสเปอร์สและฟุตบอลอังกฤษ จอร์จก็มีอาการทุเลาลงในเวลาเดียวกัน เรามีเวลาอีกประมาณแปดเดือนหลังจากนั้นก่อนที่เจลีกจะเริ่มขึ้น และเป็นช่วงที่เขากลับมาถึงบ้าน แต่น่าจะเป็นช่วงต้นปี 1993 เท่านั้นที่เรามั่นใจอย่างยิ่งว่าเราจะสามารถไปญี่ปุ่นได้

ผู้คนมักพูดก่อนเวลาอันควรว่าเมื่อใครรักษาลูคีเมียเสร็จแล้ว พวกเขาจะหายขาด แต่นั่นไม่ใช่เลย การอยู่ในอาการทุเลานั้นแตกต่างออกไปมาก ตามที่แพทย์จะบอกคุณ คุณจะไม่หายขาดจนกว่าจะอายุครบ 5 ปี หลังการรักษาโดยไม่มีการกลับเป็นซ้ำ

ดังนั้น เมื่อเราย้ายไปญี่ปุ่น จอร์จต้องเข้ารับการตรวจทุกสองหรือสามสัปดาห์เพื่อให้แน่ใจว่าค่าเลือดของเขาอยู่ในตำแหน่งที่ควรจะเป็น ยังคงเป็นช่วงเวลาที่น่ากังวลมาก แต่เรารู้ว่าวิธีที่พวกเขารักษาลูคีเมียนั้นเหมือนกันทั่วโลก และการรักษาของเขาที่นั่นจะเป็นระดับเฟิร์สคลาส

เราโชคดีมากที่เขามีสุขภาพที่ดีและฟื้นตัวเต็มที่ ถึงกระนั้น ฉันรู้ว่าถ้าจอร์จป่วยเร็วกว่านี้เล็กน้อย ตอนที่เราตัดสินใจไปญี่ปุ่น เราคงไม่ไป

ในทำนองเดียวกัน ถ้าเขาล้มป่วยในอีกหกเดือนต่อมา ซึ่งเป็นช่วงที่เรากำลังจะจากไป เราก็จะไม่ได้ออกจากสหราชอาณาจักรเช่นกัน

แต่ความจริงที่ว่าเรามีเบาะรองนั่งหลังการรักษาเพียงไม่กี่เดือน หมายความว่าเรามีโอกาสที่จะเห็นว่าเขาดำเนินไปอย่างไร มันทำให้ฉันมีเวลาเรียนภาษาด้วย หรืออย่างน้อยก็พยายามเรียนภาษาญี่ปุ่นให้มากพอ

เมื่อเรามาถึงนาโกย่า ซึ่งอยู่ห่างจากโตเกียวไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 160 ไมล์ ในเดือนมีนาคม 1993 ฉันสามารถบอกแท็กซี่ได้ว่าจะไปที่ไหน หรือโทรหาเพื่อจองโต๊ะในร้านอาหารและสั่งอาหาร – แต่ฉันทำไม่ได้ นั่งลงและสนทนากับใครบางคนอย่างเหมาะสม ฉันพบว่าการทำความเข้าใจมันยากกว่าภาษาสเปนมาก

นั่นไม่ได้ส่งผลกระทบต่อสิ่งต่างๆ ในวงการฟุตบอล เพราะมีคนแปลอยู่รอบๆ ทีมเสมอ มิฉะนั้นมันอาจจะยุ่งยาก แต่สิ่งที่มักจะเกิดขึ้นในภาษาก็คือการที่คุณเรียนรู้คำศัพท์ส่วนใหญ่ที่คุณต้องการสำหรับเส้นทางชีวิตของคุณโดยเฉพาะ ไม่ว่าคุณจะทำงานอะไร ดังนั้นฉันจึงเลือกคำศัพท์เกี่ยวกับฟุตบอลทั้งหมดอย่างรวดเร็ว

พวกเขาส่วนใหญ่ค่อนข้างโกรธอยู่ดี – ล้ำหน้าคือ ofusaido, การเซฟที่ดีคือ naisukipa และการยิงที่ดีคือ naisushotto คุณได้ยินประโยคสุดท้ายตลอดเวลาและมันเคยทำให้ฉันหัวเราะในบางครั้ง เพราะการได้ยินมันพูดในภาษาญี่ปุ่นนั้นค่อนข้างน่าขบขัน

มีผู้เล่นไม่กี่คนที่แกรมปัส เอทที่พูดภาษาอังกฤษได้ดีเยี่ยม เช่น ผู้รักษาประตูชาวดัตช์ของเรา ดีโด ฮาเวนาร์ ซึ่งเป็นคนที่น่ารักและกลายมาเป็นเพื่อนที่ดี แต่นอกเหนือจากชาวบราซิลสองสามคนแล้ว ไม่มีผู้เล่นต่างชาติคนอื่นๆ ในทีมเลย

นั่นเป็นเพราะชาวญี่ปุ่นได้เรียนรู้จากสิ่งที่เกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาในครั้งแรกที่พวกเขาพยายามเปิดตัวลีกอาชีพในปี 1970 เมื่อลีกฟุตบอลอเมริกาเหนือเต็มไปด้วยดารานำเข้าและอยู่เพียงไม่กี่ปีก่อนที่จะปิดตัวลง

แต่ญี่ปุ่นกลับเลือกผู้เล่นชื่อดังเพียงไม่กี่คนเท่านั้น เช่น ตัวฉัน ซิโก้ ตำนานทีมชาติบราซิล และปิแอร์ ลิตต์บาร์สกี้ กองกลางแชมป์ฟุตบอลโลกของเยอรมนี เพื่อลงทะเบียนและประชาสัมพันธ์ ซึ่งถือว่าสมเหตุสมผลมาก การวางแผนทุกอย่างอย่างพิถีพิถันถือเป็นลักษณะเฉพาะของญี่ปุ่น และพวกเขาก็ทำเช่นนั้นกับทุกสิ่งในเจลีกด้วย

พวกเขาเริ่มต้นด้วยขนาดค่อนข้างเล็กโดยมีเพียง 10 ทีมในฤดูกาลแรกนั้น แต่โมเดลสำหรับการตลาดและการมีส่วนร่วมของแฟนๆ นั้นอิงจากกีฬาอเมริกันที่มีชื่อเสียง เช่น เบสบอลและอเมริกันฟุตบอล พวกเขาทำทุกอย่างครั้งใหญ่เพราะพวกเขารู้ว่าถ้าฟุตบอลกำลังดำเนินต่อไป มันต้องสนุกสนานมากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ดังนั้น จึงเน้นที่ความสนุกสนานด้วยการเพนต์หน้า ธงขนาดใหญ่ ดอกไม้ไฟ และเสียงเพลงก่อนเกม รวมถึงกองสินค้าและมาสคอตประจำทีม เรามีปลาโลมาแกรมปัสคุง หนึ่งในสัญลักษณ์ของเมืองนาโกย่าที่ทีม ได้รับการตั้งชื่อตาม

ทุกอย่างมีเสียงดังและมีสีสันมาก ไม่เหมือนอะไรที่ฉันเคยเห็นมาก่อน และพฤติกรรมของแฟนๆ ก็สดชื่นมากเช่นกัน ทุกคนมักจะตื่นเต้นมาก แต่พวกเขาก็ให้ความเคารพและมองโลกในแง่ดี ไม่มีการละเมิดใด ๆ ที่คุณอาจได้รับในฐานะผู้เล่นที่สนามเยือนในอังกฤษ

บรรยากาศเหมือนไปโรงเรียนชายล้วนในอังกฤษมากกว่า โดยส่วนใหญ่เป็นวัยรุ่น มีแฟนผู้หญิงจำนวนมาก ซึ่งดีมากที่ได้เห็น และกรี๊ด กรี๊ดดดดดดดดดดดมากมาย

เสียงกรีดร้องไม่ได้เกิดขึ้นแค่ในเกมเท่านั้น อันที่จริง เราถูกรุมล้อมทุกที่ที่เราไป มันบ้าจริงๆ ฉันมักจะเซ็นลายเซ็นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เมื่อฉันเป็นผู้เล่น แต่มีความต้องการมากขึ้นในญี่ปุ่น

อีกครั้ง พวกเขาเตรียมตัวมาอย่างดี ฉันจำได้ว่าแฟนๆ มักจะถือกระดานไวท์บอร์ดเพื่อให้คุณเซ็นชื่อ และพวกเขาก็มีปากกามาร์กเกอร์ด้วย

---

อ่านบทความข่าวสารอื่น ๆ เพิ่มเติมได้ที่ newglobalnepalindustries.com อัพเดตทุกสัปดาห์